W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku obok pracy zawodowej pracowałam twórczo. Wykonywałam gobeliny. Materiał otrzymywałam z Fabryki Dywanów w Kowarach oraz Fabryki Włóczki w Jeleniej Górze. Odpady produkcyjne, które bezpłatnie były mi przekazywane, stanowiły dla mnie materiał twórczy. Mogłam z nich tworzyć gobeliny.
![]() |
gobelin z lat 70-tych |
![]() |
gobelin z lat 70-tych |
![]() |
gobelin z lat 70-tych |
Niestety, transformacja polityczna i ekonomiczna zniszczyła polski przemysł, a plastycy projektanci okazali się niepotrzebni.
Tak się stało ze mną. Z dnia na dzień, w wyniku sprzedaży przedsiębiorstwa, w którym pracowałam, w wieku 55 lat - po przepracowaniu 35 lat, zostałam pozbawiona pracy. Stałam się - jak wielu innych Polaków - ofiarą kroczącego kapitalizmu.
Opracowałam nowatorską technikę wykonywania tkanin i nazwałam ją “Rafi”. Technika ta służy do tworzenia tkanin dekoracyjnych. Polega na wykorzystaniu odpadów tekstylnych (nawet zużytej odzieży) i - zamiast tkania - fragmenty te łączone są w całość w procesie szycia.
![]() |
tkanina w technice Rafi |
![]() |
tkanina w technice Rafi tkanina w technice Rafi tkanina w technice Rafi |